حتما شما هم به مادرهايي
برخوردهايد كه به بچههاي بيسرو صدا و گوشهگيري كه تربيت كردهاند
افتخار ميكنند. اين بچهها نه حرف ميزنند نه بازي ميكنند و نه مثل
بچههاي ديگر اهل شيطنت هستند. آنها حتي جرأت نميكنند با هم سن و سالهاي
خودشان بجوشند و به احتمال زياد در برقراري ارتباط با ساير كودكان مشكل
دارند. اگر شما هم فكر ميكنيد اين ادب است بايد بگوييم اين كمرويي است و
نوعي مشكل روحي است كه بايد درمان شود.
كمرويي اساسا رفتاري است
اكتسابي و آموخته شده، براي درمان و برطرف كردن آن بايد ياد زدايي صورت
گيرد و رفتار تازه و مطلوب اجتماعي در فرد آموزش داده شود.
اساس درمان كمرويي تغيير
در شيوه زندگي كودك و رفتار با اوست و اين ميسر نميشود مگر در سايه تغيير
در شيوه تفكر والدين، تغيير در باورها و نظام ارزشهايي كه كمرويي را
تقويت ميكند و تقويت انگيزه و افزايش مهارتهاي اجتماعي و تواناييهاي
كودك ميتواند از او كودكي اجتماعي با رفتارهايي كودكانه و طبيعي بسازد.
اما قبل از هرچيز بايد از كمرويي او مطمئن شويد. چون برخي از بچهها در
برخورد با ناشناختهها محتاط هستند كه نبايد با كمرويي اشتباه گرفته شود.
موقعيتهايي را كه باعث خجالت فرزندتان ميشود شناسايي كنيد؛ آيا در گروه
خجالتي است يا وقتيدر مقابل جمع قرار ميگيرد.
حتي اگر كودكتان كمرو يا خجالتي است اين را جلوي جمع نگوييد و اگر گفتيد اين صفت را با يكي از ويژگيهاي مثبت او همراه كنيد.
كودكتان را با ديگران مقايسه نكنيد و ايدهها و ديدگاههاي فرزندتان را جدي بگيريد.
در شناسايي استعدادهايش به او كمك كنيد.
او را در موقعيت تعامل با ساير كودكان قرار دهيد.
راه مناسب را به او پيشنهاد دهيد اما او را مجبور نكنيد.
به او نشان دهيد او را درك ميكنيد و كمك كنيد تا اعتماد به نفس از دست رفتهاش را باز يابد.
منبع:جام جم